Terminy zwiedzania uległy zmianie! Zapraszamy do zapoznania się z czerwcowym grafikiem. Zwiedzanie
Pokazy spektaklu Frida. Kolekcjonerka z Westendu. Więcej...
NOC MUZEÓW 2023! Relacja
Willa Portugalia. Relacja
Kameralnie. XIV Międzynarodowy Festiwal Saksofonowy w Willi Lentza. Relacja
Willa Portugalia. XIV Międzynarodowy Festiwal Saksofonowy. Immortal Bach Więcej...
Horyzont zdarzeń. Wernisaż wystawy Kacpra Kowalskiego Relacja
Polish Double Bass Music. Premiera płyty Relacja
Wieniawski i Wielcy Romantycy w Willi Lentza Relacja
(Literackie) Śniadanie na trawie w ogrodzie Augusta Lentza. Szczecińska Wiosna Poezji Relacja
Warp Travelers. Bernard Maseli x DJ Eprom Zapowiedź koncertu
IKONY KULTURY. Bert Kaempfert i Frank Sinatra. Marc Secara z zespołem Relacja
Ars Longa, Vita Brevis. Relacja
Felieton | Autorka: Monika Gapińska

Fenomenalni z niedzisiejszym spojrzeniem na świat

"Starsi panowie, starsi panowie dwaj, już szron na głowie, nie to zdrowie, a w sercach ciągle maj. I ta trwoga, trwoga, trudna rada, że się nie wie czy się człowiek dla dam nada. Ale z drugiej strony chwili takiej wdzięk, gdy rozwieje dana dama taki lęk" – śpiewali Jeremi Przybora i Jerzy Wasowski, fenomenalny duet literacko – kompozytorski. Ich twórczość zachwyca od wielu dekad i – co nieprawdopodobne – w ogóle się nie starzeje. Stąd wielu artystów ciągle sięga po ich piosenki. W Willi Lentza będzie można usłyszeć te znakomite utwory w wykonaniu wokalisty Piotra Zubka i pianisty Bogdana Hołowni.
Po raz pierwszy wspomnianą piosenkę, która stała się znakiem rozpoznawczym kabaretu, wyemitowano w październiku 1958 roku. Moi rodzice byli wtedy dziećmi, ja miałam się urodzić dopiero za kilkanaście lat. Wszyscy jednak, rodzinnie, jesteśmy absolutnymi fanami Przybory i Wasowskiego. Zresztą, mój tata wspomina czasem, jak tuż przed emisją Kabaretu Starszych Panów, co chwilę ktoś pukał do drzwi, a jego mama (a moja babcia) zapraszała sąsiadów do środka. Na początku lat sześćdziesiątych, a może nawet pod koniec pięćdziesiątych (różne wersje istnieją w przekazach rodzinnych), moi dziadkowie jako jedyni w klatce kamienicy posiadali telewizor. Zatem rytuałem się stało oglądanie Kabaretu Starszych Panów, jak również Kobry, wspólnie z sąsiadami. Wcześniej babcia robiła dla gości "hektolitry" herbaty, czarnej i z cukrem rzecz jasna, bo innej nie uznawała. Żeby było jak w piosence, kiedy Starsi Panowie śpiewali: „Z rozkoszy tego świata ilości niepomiernej zostanie nam po latach herbaty szklanka wiernej. Dopóki ciebie, ciebie nam pić, dopóty, dopóty jak w niebie nam żyć, herbatko, herbatko, herbatko…”.

W momencie tworzenia kabaretu Starsi Panowie z pewnością nie przewidzieli, iż ich piosenki będą wykonywali artyści żyjący w XXI wieku, ani też, że cytaty z ich utworów przejdą do współczesnej polszczyzny. Począwszy od "tanich drani", przez "piosenka jest dobra na wszystko", aż do "wespół w zespół".

Mistrz słowa i celnej puenty, Wojciech Młynarski, tak pisał we wstępie do "Piosenek prawie wszystkich" Przybory: "Gdyby Jeremi Przybora pisał np. po francusku, to wymieniano by Go jednym tchem obok Brassensa, Brela czy Viana". Być może tak by było. Należy się jednak cieszyć, że to właśnie w tej siermiężnej Polsce czasów PRL-u Kabaret Starszych Panów był dla społeczeństwa niejako odskocznią od ponurej rzeczywistości, możliwością obcowania z poezją i misternie skonstruowanym dowcipem. Ci dwaj dżentelmeni w cylindrach powodowali, że można się było przenieść w czasie. Ech, czemuż ja tu użyłam czasu przeszłego?! Wszak mając kolekcję Kabaretu Starszych Panów na DVD (ja mam) w każdej chwili można wsiąść do wehikułu czasu i pozwolić się czarować wcale nie tak starszym panom (Przybora i Wasowski w momencie premiery swojego kabaretu byli po czterdziestce), charyzmatycznym, zachwycającym subtelnym humorem, liryzmem, elegancją i zupełnie niedzisiejszym spojrzeniem na świat. Bo kto dzisiaj wie, co to są sztuczkowe spodnie czy perłowe plastrony: "Tu Kabarecik Starszych Panów, to znaczy przyjaciela i mój. Jesteśmy ładni, starannie ubrani: ciemne żakiety, sztuczkowe spodnie, jasne kamizelki i getry, perłowe plastrony z perłą. Do tego jesteśmy przystojni. Jeden z nas z włosami przyprószonymi siwizną, drugi z głową przyprószoną włosami. I tak pogwizdujemy sobie i tak toniemy we wspomnieniach” – mówili Przybora i Wasowski.

Kabaret Starszych Panów był fenomenem. Nie tylko z powodu świetnych tekstów, niezwykłych metafor czy wysublimowanego dowcipu. Niewiarygodne było to, że w porze nadawania programu w telewizji, przed odbiornikami, jak to się kiedyś mówiło, zasiadała zarówno inteligencja, jak i tak zwana klasa robotnicza, ci, którzy należeli do partii i ci, którzy się brzydzili wszelką "przynależnością". Hmmm, dziś w naszym kraju by się przydali tacy dżentelmeni, którzy by zjednoczyli wszystkich, od lewa do prawa, nieprawdaż?
COOKIESInformujemy, że w celu optymalizacji treści dostępnych w naszej stronie, jak również dla celów statystycznych korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Pliki cookies użytkownik może kontrolować za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej. Dalsze korzystanie ze strony bez zmian ustawień przeglądarki internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje politykę stosowania plików cookies. Więcej informacji można znaleźć w polityce prywatności.