Felieton | Autorka: Monika Gapińska
Wszyscy do walca!
„Nad pięknym modrym Dunajem” to absolutny superprzebój muzyki klasycznej, znany pod każdą szerokością geograficzną. Ba! Chyba żadna inna kompozycja nie kojarzy się tak bardzo z Wiedniem, jak właśnie ta napisana przez Johanna Straussa syna. To zatem zrozumiałe, że co roku jest grana na żywo podczas lutowego balu w Operze Wiedeńskiej.
Podobno z wieloletnim wyprzedzeniem trzeba rezerwować miejsca na udział w tym słynnym wydarzeniu. Co w ogóle nie dziwi, biorąc pod uwagę rozmach z jakim jest organizowane. Tak na marginesie – bal jest transmitowany przez kilka stacji telewizyjnych, choćby austriackich i niemieckich oraz oczywiście w mediach społecznościowych. Zatem siedząc na własnej kanapie z kubkiem herbaty, można śledzić najważniejszą imprezę karnawału w Wiedniu.
Bal corocznie odbywa się w ostatni czwartek przed środą popielcową, czyli w tłusty czwartek. Zatem, kiedy my w Polsce opychamy się pączkami od rana do wieczora, w Wiedniu międzynarodowa śmietanka finansowa, artystyczna i polityczna zbiera się w tamtejszej operze. Najtańsze bilety na bal kosztują ok. 400 euro, natomiast za wynajęcie loży trzeba zapłacić ponad 25 tysięcy euro. W balu co roku uczestniczą – prezydent i premier Austrii, bywają gwiazdy, gwiazdeczki albo celebrytki. Na długiej liście gości z ubiegłych lat są m.in. Pamela Anderson, Grace Jones, Jane Fonda, Priscilla Presley, Kim Kardashian czy Paris Hilton.
Oczywiście uczestnicy balu wirują na parkiecie w rytm walca wiedeńskiego, który za sprawą Johanna Straussa został wpisany na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO. Zanim jednak zabrzmią dźwięki walca, bal otwiera taniec 160 – 180 młodych ludzi wyłonionych podczas rekrutacji i przesłuchań, czyli tzw. debiutantek i debiutantów: pań w wieku 18-25 oraz panów mających 18-29 lat. Po tej części oficjalnej, następuje wspólny okrzyk artystów opery: „Alles Walzer!”, czyli „Wszyscy do walca!”, co oznacza, że pozostali uczestnicy balu mogą wyjść na parkiet. Zwykle walcem otwarcia jest „Nad pięknym modrym Dunajem”, ale czasem ten utwór jest wykonywany w innej części wydarzenia. Z kolei równo o północy pary tradycyjnie, co roku, tańczą kadryla. Następnie można – i należy! – nie schodzić z parkietu, ale tańczyć, tańczyć i tańczyć. Tak, tak, bo bal trwa do 5 rano. Nad ranem, prosto z opery, wypada pójść na zupę gulaszową do jednej z okolicznych restauracji, które specjalnie z tej okazji są otwierane o tej porze.
Uwaga, ważna informacja dla potencjalnych debiutantek i debiutantów: niestety czas na zgłoszenia się zakończył, a przesłuchania odbyły się w pierwszej połowie października. Można spróbować za rok… Warunkiem uczestnictwa w rekrutacji jest wpisowe (100 euro), przesłanie CV oraz umiejętność tańczenia walca w lewą stronę. Co roku zgłasza się ponad tysiąc osób, a wybieranych jest zaledwie 160 – 180.
Niejako patronami balu w operze jest, choć nieformalne, rodzina Straussów, bo to kompozycje choćby Johanna syna i ojca są także wykonywane podczas imprezy. Utwory tych znamienitych twórców zabrzmiały również 25 października w Willi Lentza podczas koncertu pt. „IKONY KULTURY: RODZINA STRAUSSÓW”. Na scenie wystąpił kwartet BA-ROCK.
Bal corocznie odbywa się w ostatni czwartek przed środą popielcową, czyli w tłusty czwartek. Zatem, kiedy my w Polsce opychamy się pączkami od rana do wieczora, w Wiedniu międzynarodowa śmietanka finansowa, artystyczna i polityczna zbiera się w tamtejszej operze. Najtańsze bilety na bal kosztują ok. 400 euro, natomiast za wynajęcie loży trzeba zapłacić ponad 25 tysięcy euro. W balu co roku uczestniczą – prezydent i premier Austrii, bywają gwiazdy, gwiazdeczki albo celebrytki. Na długiej liście gości z ubiegłych lat są m.in. Pamela Anderson, Grace Jones, Jane Fonda, Priscilla Presley, Kim Kardashian czy Paris Hilton.
Oczywiście uczestnicy balu wirują na parkiecie w rytm walca wiedeńskiego, który za sprawą Johanna Straussa został wpisany na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO. Zanim jednak zabrzmią dźwięki walca, bal otwiera taniec 160 – 180 młodych ludzi wyłonionych podczas rekrutacji i przesłuchań, czyli tzw. debiutantek i debiutantów: pań w wieku 18-25 oraz panów mających 18-29 lat. Po tej części oficjalnej, następuje wspólny okrzyk artystów opery: „Alles Walzer!”, czyli „Wszyscy do walca!”, co oznacza, że pozostali uczestnicy balu mogą wyjść na parkiet. Zwykle walcem otwarcia jest „Nad pięknym modrym Dunajem”, ale czasem ten utwór jest wykonywany w innej części wydarzenia. Z kolei równo o północy pary tradycyjnie, co roku, tańczą kadryla. Następnie można – i należy! – nie schodzić z parkietu, ale tańczyć, tańczyć i tańczyć. Tak, tak, bo bal trwa do 5 rano. Nad ranem, prosto z opery, wypada pójść na zupę gulaszową do jednej z okolicznych restauracji, które specjalnie z tej okazji są otwierane o tej porze.
Uwaga, ważna informacja dla potencjalnych debiutantek i debiutantów: niestety czas na zgłoszenia się zakończył, a przesłuchania odbyły się w pierwszej połowie października. Można spróbować za rok… Warunkiem uczestnictwa w rekrutacji jest wpisowe (100 euro), przesłanie CV oraz umiejętność tańczenia walca w lewą stronę. Co roku zgłasza się ponad tysiąc osób, a wybieranych jest zaledwie 160 – 180.
Niejako patronami balu w operze jest, choć nieformalne, rodzina Straussów, bo to kompozycje choćby Johanna syna i ojca są także wykonywane podczas imprezy. Utwory tych znamienitych twórców zabrzmiały również 25 października w Willi Lentza podczas koncertu pt. „IKONY KULTURY: RODZINA STRAUSSÓW”. Na scenie wystąpił kwartet BA-ROCK.
