Zgromadzone w drugiej i trzeciej dekadzie XX wieku przez małżonków w ich willi przy Falkenwalder Strasse (obecnie Wojska Polskiego) w Szczecinie obrazy i grafiki, stanowiły reprezentatywny przegląd aspiracji artystów wyrosłych w duchu monachijskiego późnego realizmu, podążających w kierunku modernizmu nadającego ton berlińskiej scenie artystycznej.
Kolekcja, stworzona ze znawstwem, wykorzystująca ofertę ówczesnego przede wszystkim berlińskiego, ale także monachijskiego rynku sztuki doskonale wpisuje się w kolekcjonerski krajobraz zarówno Szczecina, ówczesnych Niemiec, jak i Europy. Bez trudu można dostrzec powiązania i wyraźne analogie z kolekcjonerstwem burżuazji kupiecko-przemysłowej Berlina, Hamburga, Drezna, Monachium czy Wrocławia, czego potwierdzeniem są m.in. losy poszczególnych dzieł. W 1925 roku część kolekcji Doeringowie podarowali szczecińskiemu Muzeum Miejskiemu – ich obrazy wypełniły przestrzeń dwu obszernych sal ekspozycyjnych gmachu na Tarasie Hakena (obecnie Wały Chrobrego), tworząc publicznie dostępną, reprezentatywną panoramę niemieckiego malarstwa drugiej połowy XIX i początku XX wieku. Burzliwe i skomplikowane dzieje Pomorza, w tym przede wszystkim II wojna światowa, sprawiły, że prace z kolekcji Doeringów – niegdysiejsze szczecińskie zasoby artystyczne uległy rozproszeniu, rozmaitym przemieszczeniom i zmieniły swój status własnościowy i w ten sposób rozpoczęły kolejny w swojej historii etap wędrówki po Europie.
