16.12.2023 – 16.03.2024
Wystawa fotografii urodzonej w Neapolu Lucii Mugnolo.
Lucia Mugnolo. W poszukiwaniu decydującego momentu. Willa Italia
Absolwentka Officine Fotografiche di Roma na wystawie w Szczecinie (którą opatrzyła tytułem „W poszukiwaniu decydującego momentu”), przedstawia rozmaite i nieoczywiste oblicza stolicy włoskiej Kampanii w kilku rozdziałach, ukazujących zarówno samych neapolitańczyków, konteksty ich życia codziennego przeplatanego ekscytującymi imprezami sportowymi, szalonymi festynami, sztuką wysoką i relaksem związanym z morzem, nad którym króluje nieprzenikniony Wezuwiusz.
Artystka prezentując swoje zdjęcia zabiera oglądających na wyprawę do nieujarzmionego miasta i z perspektywy insidera zaproponuje subiektywne archiwum skomponowane z chwil i obrazów ukazujących fragmenty przebogatej i wielowymiarowej tożsamości Neapolu.
Kuratorem wystawy jest Marta Wróblewska – menedżerka kultury, która współpracowała w Neapolu z prestiżowymi instytucjami, takimi jak: Madre, Museo d’Arte Contemporanea Donnaregina, Fondazione Morra, Ipogeo dei Cristallini, a także Gustav-Seitz-Museum w Trebnitz (Niemcy), Mark Rothko Center w Daugavpils (Łotwa), Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Muzeum Archeologiczne w Gdańsku.
Patronat medialny:
RYNEK I SZTUKA, CZASOPISMO SZTUKA, FOTOPOLIS, SUPER.FM
Patronat honorowy:
Istituto Italiano Cultura di Varsavia
Lucia Mugnolo. W poszukiwaniu decydującego momentu.
„Decydujący moment” stanowi od czasów ojca fotoreportażu, Henri Cartier-Bressona, kwintesencję rejestracji niebanalnych elementów życia codziennego za pomocą aparatu fotograficznego. Lawirując wśród tłumu niczym koszykarz (Garry Winogrand) czy przemierzając miasto jak myśliwy polujący na właściwy motyw (H. Cartier-Bresson), fotoreporter łączy zwinność, refleks, ale także intuicję i wrażliwość, dzięki którym uwiecznia tę właściwą chwilę, skomponowaną ze splotu istotnych informacji socjologicznych, politycznych, historycznych i kulturowych.
Będąc spadkobierczynią powojennej włoskiej szkoły fotografii, Lucia Mugnolo dokumentuje rzeczywistość w formie zasadniczo obiektywnych notatek fotograficznych, które jednakże cechuje spora doza empatii dla tematu i modela, a także głębokie wyczucie zarówno tej wyrafinowanej, jak i tej z pozoru banalnej estetyki. Wszystko zaś doprawione jest osobliwą szczyptą ironii i dystansu tak charakterystycznych dla neapolitańskiej kultury długiego trwania, opierającej się ulotnym trendom politycznym czy społecznym.
Znamienna dla Mugnolo fascynacja rozmaitymi odbiciami, powtórzeniami i rytmami, jest formą refleksji dotyczącej tego, co nieuchwytne, doświadczania przemijania, próbą odkrywania i obserwowania nawarstwień rzeczywistości, swoistą grą z rozmaitymi sposobami pojmowania czasu, który na moment zastyga w fotografii. Dzięki temu, jej prace nie są jedynie suchym dokumentalnym zapisem, lecz namiastką działania i odczuwania i jako takie stają się rodzajem angażującego tak intelekt, jak i zmysły rytuału współdoświadczania zachodzącego pomiędzy artystką, fotografowanymi obiektami i odbiorcą.
„Bardzo lubię opowiadać”, mówi Lucia Mugnolo o swoich foto-storiach rejestrowanych podczas przechadzek po rodzinnym Neapolu. Jego ulice „uczą” człowieczeństwa, poczucia przynależności i wspólnoty, a nawiązywana na każdym kroku często mimowolna interakcja niweluje poczucie osamotnienia w tłumie, tak symptomatycznego dla wielu współczesnych metropolii. Cztery rozdziały wizualno-narracyjne wystawy ukazują wybrane aspekty życia miasta. Witają nas portrety samych jego mieszkańców uchwyconych podczas codziennych zajęć. Następnie dajemy się porwać tłumom świętującym karnawał i zdobycie przez drużynę piłkarską Napoli tytułu mistrza Włoch w 2023. Spotykamy także neapolitańczyków spędzających czas wolny na słonecznym nadbrzeżu, nad którym króluje nieprzenikniony Wezuwiusz. Na koniec zaś zaglądamy do neoklasycznej Villi Pignatelli, by dać się uwieźć pięknu lokalnego dziedzictwa artystycznego.
Neapolitański bluesman Pino Daniele śpiewał: „Napule è na' camminata” – Neapol jest wędrówką. Czasami obezwładnia pięknem, czasami wprawia w osłupienie chaosem, nigdy zaś nie jest nudny czy przeciętny, pozostając w ciągłym ruchu i fluktuacji, zawsze poza sztywnymi ramami i kategorycznymi klasyfikacjami. Szukając „decydującego momentu” Lucia Mugnolo bynajmniej nie dostarcza ostatecznej definicji tego nieujarzmionego miasta, lecz z perspektywy insidera ukazuje pewną subiektywną kronikę codzienności skomponowaną z chwil, fragmentów i uczestników przebogatej i wielowymiarowej tożsamości Neapolu.
Marta Wróblewska
Artystka prezentując swoje zdjęcia zabiera oglądających na wyprawę do nieujarzmionego miasta i z perspektywy insidera zaproponuje subiektywne archiwum skomponowane z chwil i obrazów ukazujących fragmenty przebogatej i wielowymiarowej tożsamości Neapolu.
Kuratorem wystawy jest Marta Wróblewska – menedżerka kultury, która współpracowała w Neapolu z prestiżowymi instytucjami, takimi jak: Madre, Museo d’Arte Contemporanea Donnaregina, Fondazione Morra, Ipogeo dei Cristallini, a także Gustav-Seitz-Museum w Trebnitz (Niemcy), Mark Rothko Center w Daugavpils (Łotwa), Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Muzeum Archeologiczne w Gdańsku.
Patronat medialny:
RYNEK I SZTUKA, CZASOPISMO SZTUKA, FOTOPOLIS, SUPER.FM
Patronat honorowy:
Istituto Italiano Cultura di Varsavia
Lucia Mugnolo. W poszukiwaniu decydującego momentu.
„Decydujący moment” stanowi od czasów ojca fotoreportażu, Henri Cartier-Bressona, kwintesencję rejestracji niebanalnych elementów życia codziennego za pomocą aparatu fotograficznego. Lawirując wśród tłumu niczym koszykarz (Garry Winogrand) czy przemierzając miasto jak myśliwy polujący na właściwy motyw (H. Cartier-Bresson), fotoreporter łączy zwinność, refleks, ale także intuicję i wrażliwość, dzięki którym uwiecznia tę właściwą chwilę, skomponowaną ze splotu istotnych informacji socjologicznych, politycznych, historycznych i kulturowych.
Będąc spadkobierczynią powojennej włoskiej szkoły fotografii, Lucia Mugnolo dokumentuje rzeczywistość w formie zasadniczo obiektywnych notatek fotograficznych, które jednakże cechuje spora doza empatii dla tematu i modela, a także głębokie wyczucie zarówno tej wyrafinowanej, jak i tej z pozoru banalnej estetyki. Wszystko zaś doprawione jest osobliwą szczyptą ironii i dystansu tak charakterystycznych dla neapolitańskiej kultury długiego trwania, opierającej się ulotnym trendom politycznym czy społecznym.
Znamienna dla Mugnolo fascynacja rozmaitymi odbiciami, powtórzeniami i rytmami, jest formą refleksji dotyczącej tego, co nieuchwytne, doświadczania przemijania, próbą odkrywania i obserwowania nawarstwień rzeczywistości, swoistą grą z rozmaitymi sposobami pojmowania czasu, który na moment zastyga w fotografii. Dzięki temu, jej prace nie są jedynie suchym dokumentalnym zapisem, lecz namiastką działania i odczuwania i jako takie stają się rodzajem angażującego tak intelekt, jak i zmysły rytuału współdoświadczania zachodzącego pomiędzy artystką, fotografowanymi obiektami i odbiorcą.
„Bardzo lubię opowiadać”, mówi Lucia Mugnolo o swoich foto-storiach rejestrowanych podczas przechadzek po rodzinnym Neapolu. Jego ulice „uczą” człowieczeństwa, poczucia przynależności i wspólnoty, a nawiązywana na każdym kroku często mimowolna interakcja niweluje poczucie osamotnienia w tłumie, tak symptomatycznego dla wielu współczesnych metropolii. Cztery rozdziały wizualno-narracyjne wystawy ukazują wybrane aspekty życia miasta. Witają nas portrety samych jego mieszkańców uchwyconych podczas codziennych zajęć. Następnie dajemy się porwać tłumom świętującym karnawał i zdobycie przez drużynę piłkarską Napoli tytułu mistrza Włoch w 2023. Spotykamy także neapolitańczyków spędzających czas wolny na słonecznym nadbrzeżu, nad którym króluje nieprzenikniony Wezuwiusz. Na koniec zaś zaglądamy do neoklasycznej Villi Pignatelli, by dać się uwieźć pięknu lokalnego dziedzictwa artystycznego.
Neapolitański bluesman Pino Daniele śpiewał: „Napule è na' camminata” – Neapol jest wędrówką. Czasami obezwładnia pięknem, czasami wprawia w osłupienie chaosem, nigdy zaś nie jest nudny czy przeciętny, pozostając w ciągłym ruchu i fluktuacji, zawsze poza sztywnymi ramami i kategorycznymi klasyfikacjami. Szukając „decydującego momentu” Lucia Mugnolo bynajmniej nie dostarcza ostatecznej definicji tego nieujarzmionego miasta, lecz z perspektywy insidera ukazuje pewną subiektywną kronikę codzienności skomponowaną z chwil, fragmentów i uczestników przebogatej i wielowymiarowej tożsamości Neapolu.
Marta Wróblewska
Patronat honorowy
Patronat medialny
Lucia Mugnolo. W poszukiwaniu decydującego momentu. Willa Italia
