Newsletter Willi Lentza! Zachęcamy do zapisów! Szczegóły
Terminy zwiedzania uległy zmianie! Zapraszamy do zapoznania się z styczniowym grafikiem. Zwiedzanie
Zapraszamy do udziału w konkursie SAXandVILLAS 2025. Szczegóły
Kolory życia. Zapowiedź wernisażu
Fryderyk Chopin w Willi Lentza. Dzieła Wszystkie. Aleksandra Świgut i Nordic Ensemble. Zapowiedź koncertu
Pałac w Willi. Zapowiedź spektaklu
Willa Argentyna. Maria de Buenos Aires. Zapowiedź wydarzenia
Fryderyk Chopin w Willi Lentza. Dzieła Wszystkie. Recital Wojciecha Kubica. Zapowiedź spektaklu
Juvenum Hortus. Soul of the guitar. Mistrzowska Akademia Gitary Klasycznej Krzysztofa Meisingera. Relacja

Pamięć w kulturze

25.09.2021 r. Pamięć w Kulturze

Moderacja:
  • Michał Dębowski – Miejski Konserwator Zabytków

Paneliści:
  • Agnieszka Kuchcińska-Kurcz – dziennikarka, Kierownik Centrum Dialogu „Przełomy”
  • Monika Szymanik – księgarnio-kawiarnia „Kamienica w Lesie”
  • Rafał Bajena – animator kultury
  • Grzegorz Czarnecki – artysta fotografik, publicysta
  • dr Paweł Migdalski – historyk, badacz Pomorza, Uniwersytet Szczeciński
  • Dariusz Koronczewski – muzyk, animator kultury

Debata dotyczyła kulturowego znaczenia pamięci, rozumianej jako całokształt sposobów obchodzenia się z przeszłością i historią zarówno przez jednostki jaki i grupy społeczne. Zauważono, że ludzka pamięć jest pasem transmisyjnym kultury, łącznikiem pomiędzy tym co minione i warte przekazania, a tym co jest i będzie istotne w przyszłości. Padło stwierdzenie, że pamięć może być definiowana jako kultura par excellence, gdyż jest nie tylko cechą kultury ale jej istotą. Zastanawiano się nad aksjologicznym znaczeniem pamięci, zadano pytanie czy pamięć może być zła lub dobra, słuszna lub niesłuszna. Ostatecznie odrzucono ten pogląd twierdząc, że nie ma jednej pamięci, gdyż pamięć podlega różnym oddziaływaniom, jest wynikiem odmiennych perspektyw, czasów, doświadczeń. Paneliści pokazali różne perspektywy pamięci zarówno w wymiarze pamięci indywidualnej jak i zbiorowej, rozważali zasadność i moralne aspekty prowadzenia tzw. polityki historycznej, jako zinstytucjonalizowanej formy „zarządzania pamięcią”. Omówiono różnego rodzaju nośniki pamięci (zabytki, źródła pisane, świadectwa mówione, pomniki i nazwy ulic), z perspektywy doświadczeń zawodowych i aktywności społecznej osób biorących udział w debacie. Dużo uwagi poświęcono potrzebie rozsądnej i wyważonej edukacji w dziedzinie pamięci. Zauważono, że kształtowanie pamięci zbiorowej i oddziaływanie na sferę wartości młodych ludzi powinno być wiązać się z próbą oddziaływania na pamięć indywidualną i odwoływaniem się do autentycznego, osobistego przeżycia.